Minggu, 16 November 2008

Kada tahu Burinixnya lagi(gasan kawan)


Wayah musim katam kurang labih sapuluh tahun nang lalu, pas haja pang wan tahun ngini Cuma wayah ini sahujan-hujan haja, dahulu tu pas kana musim kumarau.
Hakun haja unda tulak ka Anjir Muara pal sambilan blas pas wan Handil Nangka. Unda wan kawan nang bangaran Darsani(Idar) datang bakalutuk bamaksud ti handak mangangarun, kada tahu lagi wan sakulah biar haja di ampihi urang kah situ nang panting unda bagawi gasan manapali kaparluan hidup, hehehe…
Nah mulai Muhara handil kami badua bajalan batis kurang labih pang dua kilo jauhnya, sadang banar! Inda asa kipa pang batis, napang mun padang licak nang di hayau.
Sapanjang bajalan kalihatan jua banih sabagian sudah pina manguning dan nang lainnya masih handak ma urai.
Sampai di rumah abahnya Isah(syahrani), dipadahakan sidin banihnya baluman pang masak bujur paling satatangah bulan lagi hanyar kawa di katam. Nah mun hakun kaina umpat wadah H.Tuwie ja dulu, pun sidin kawa di katam sudah! Jar sidin mamadahakan.
Ayu ai mun kaya itu sambil mahadangi pun pian masak kami ka wadah sidin mangaron, Cuma kami bahinip wadah pian, hehehe…
Talu hari sudah baranai, asa muyak jua ieh kada bagawian baya makan guring haja, supan ieh…akhirnya kawa jua umpat mangatam.hmmm banyak jua pang nang mangangarun wadah H.Tuwie tu sakalinya tamasuk kami badua. Nah di padang banih inilah kami katuju banar mandangarakan kisahnya Abah(Bahruddin) sambil mangatam banih, uma ai kada saapa kamarian hari bulikan sambil mambawa hasil kataman nang dua talu karung. Kaitu pulang hari dudinya, bilang banyak banar pang sudah kisah-kisah nang takaluar sampai kisah nang inda malanji gin umpat jua ta ungkai…Cuma disini unda kada hakun mangisahakannya, maklum wal ai malanji.hehe…
Cukup gasan kami haja gin.
Sabulan hudah mangatam akhirnya tuntung jua pahumaan H.Tuwie, bila malam kami ba irik banih, bakulihan ja maniga puluh balik banih, sadang jua ieh ngangalnya. Mun kada salah ingat sabalik banih tu di hargai tiga ribu rupiah, bahari nang ai…
Bila ada acara kami badua tulakan basapida until mbahanu bajuuk ka pasar Anjir, kada sakali dua unda tacabur kasungai wan sapida until, napang mun jalan satapak licin ha pulang, binian di muhara mahalangi jalan surang babaya bisa ba until kadakah pilu, imbah unda tacabur kasungai wan until kawan malah mananawa akan ha pulang, malah nang mambari supan lagi inya babawaan wan bibinian nang mahalangi jalan tadi “ uii…umpatkah tatawa! Sambil mangalangkang kuhul-kuhul manawakan unda, sapa nang kada supan mun tacabur dihadapan bibinian pantaran surang pulang, buhan binian tu pina lihum-lihum ai maitihi kalakuan kami badua sambil tarus bajalan kada tahu tahu am kisahnya.
Imbah tuntung ma angkat until ka atas tabing, kami naiki pulang hehehe….nah babaya parak wan buhan bibinian tadi, takadimapa maka until kada kawa di bujurakan arahnya, napa ada pada tacabur ha pulang! Umaaaa ai asa dimanakah unda ma andak muha, sanunuh kawan jua babawaan pulang Manawa akan, kada tahu tu pang wayah itu, nangh nyata asa lamah lintuhut, bayangakan mun tacabur dua kali ieh, jaka kada dalam kah sungainya? Ini bilang parak dua meter dalamnya…
Di rumah magin tambah dihapaknya unda, napa ada kaya siput di pais ja lagi kada sing bunyian, kukurihing banar ai malihat inya mangisahakan…kalah banar tu pang unda hari itu…ayuja kada papa ikhlas ja unda ni.
Kada karasaan parak talu bulan dah mangatam, banyu sumur sasain bangalih wan kalat rasanya, sudahnya mun banyu sungai asa masin-masin, saban ada acara urkis atawa saprah amal tulakan kami manuntun, wayah ini pina kada tapi tadangar lagi pang acara nang kakaya itu. Bila kadada gawian kami malulubak, bacari iwak di susumuran karing. Taka dimapakah pas bakacal disumur karing kawan unda Idar ni pina hamuk surang sambil kukuciak mamukuli tangan kanannya wan tangan kiri “ Ular! Ular! Ular! Hantam tarus tu pina kada ba ingat, unda mangalangkang jua Manawa akan nya sambil maitihi ular napa nang masuk ka baju tangan panjangnya, bah sakalinya ular tanah wara nang basusup, sambil mangkap buntut ular tanah tu wan manarik kaluar pada baju kalihatan banar bakas manampar ular tu di tangan, pina mahabang tangannya, mun ularnya ja kada bagarak lagi bakas ditamparnya,hehehe nah…tu am kajadian manawakan unda sumalam, lagi…lagi ja!
Kada saapa bulikan kami karumah, kulihan banyak jua sudah kawa ja tu gasan saminggu kada habis…isuknya kami barancana handak bulikan, imbah mamunahi hutang makan wan hutang bahinip dirumah abah Isah.
Ada haja pang sangu gasan bulik bakalutuk ka Banjar, hasilnya awak bahirang sapanggal hahaha…
Kami badua diampihi urang sakulah dan hari itu jua kami tapisah sampai wayah ini kada parnah batamuan lagi. Mudahan pang inya tahu kisah ini sampai jua kadunia maya wan pulang inya mambaca surang, beeee….hhh bisa mangalangkang pulang tawanya!


Buat kawal nang kada tahu burinix nya! Darsani(Urang Sungkai).

1 komentar:

  1. kamana jar sidin? kaganangan tu lah bilang rasa kayapa kah, ulun gin ada kawan lawas jua nang bilang rami kisah baduan, cuman ada sawat tetamu, keadaan belain dah, lain padang lain ilalang sudah jar orang tu. hehehe

    BalasHapus

TERIMAKASIH JIKA ANDA SUKA BERKOMENTAR!